Schommelboom en tuttende mannen
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
16 Februari 2016 | Suriname, Paramaribo
15 februari
Na een goed ontbijt de jungle in met meneer Mantje. Meneer Mantje kent zijn stuk oerwoud op zijn duimpje en kan prachtige verhalen vertellen over de bomen en de plantsoorten. De telefoonboom, de schommelboom, de boom met zijn 70 meter lange wortels en de grappige vuurboom. Tijdens het lopen konden we genieten van de geluiden en de rondvliegende kolibries.
Bij aankomst bij het huisje even in de soela gelegen. Precies in een inhammetje zodat je niet weg kon drijven verder de stroomversnelling op. We zouden niet de eerste toeristen zijn die in de krachtige stroomversnelling verdwijnen. Een wandeling over het voetbalveldje van meneer Mandje leverde ons een prachtig filmpje op; een wegvluchtende schorpioen die net niet door mijn schoen verpletterd werd. Maar beter geen slippers aan doen.
16 februari
Na het ontbijt weer bepakt en gezakt de korjaal in, wederom gevuld met proviand voor een dorp. Ook op de terugweg zaten dezelfde gieren weer te wachten op ons, maar nu ging de stroomversnelling stroomafwaarts een stuk gemoedelijker. In Atjoni stond iemand met zijn busje ( nu even geen staatsbus, dus drie keer zo duur, maar wel wat sneller) op ons te wachten. Onderweg maar drie keer gestopt, 1keer om twee watermeloenen op te laden (waarom?), de andere keer om spullen af te geven of aan de kant van de weg af te zetten. Naast ons zat een man met een vogelkooi op zijn schoot. Kort na zonsopgang gaan de eerste mannen al naar het onafhankelijksplein in Paramaribo met hun geliefkoosde, kostbare zangvogel. Hier worden wedstrijden gehouden. Deze man had een picolet in zijn kooitje. Dit kleine zwarte vogeltje kost het minst, maar een behoorlijke zangvogel kan al een paar honderd euro kosten. Vinken, gelebeks en twatwa's zijn duurder, deze kunnen zelfs oplopen tot enkele duizenden euro's. De Surinaamse man tut heel wat af met zijn zangvogeltje. Ook deze gast bleef zijn kleine vriend geruststellend toe tsjirpen tijdens de reis.
In de middag weer terug in 'ons' huis waar onze 'leenhond' met smacht stond te kwispelen. Hij komt telkens dichterbij en begint aan ons te wennen.
Na een goed ontbijt de jungle in met meneer Mantje. Meneer Mantje kent zijn stuk oerwoud op zijn duimpje en kan prachtige verhalen vertellen over de bomen en de plantsoorten. De telefoonboom, de schommelboom, de boom met zijn 70 meter lange wortels en de grappige vuurboom. Tijdens het lopen konden we genieten van de geluiden en de rondvliegende kolibries.
Bij aankomst bij het huisje even in de soela gelegen. Precies in een inhammetje zodat je niet weg kon drijven verder de stroomversnelling op. We zouden niet de eerste toeristen zijn die in de krachtige stroomversnelling verdwijnen. Een wandeling over het voetbalveldje van meneer Mandje leverde ons een prachtig filmpje op; een wegvluchtende schorpioen die net niet door mijn schoen verpletterd werd. Maar beter geen slippers aan doen.
16 februari
Na het ontbijt weer bepakt en gezakt de korjaal in, wederom gevuld met proviand voor een dorp. Ook op de terugweg zaten dezelfde gieren weer te wachten op ons, maar nu ging de stroomversnelling stroomafwaarts een stuk gemoedelijker. In Atjoni stond iemand met zijn busje ( nu even geen staatsbus, dus drie keer zo duur, maar wel wat sneller) op ons te wachten. Onderweg maar drie keer gestopt, 1keer om twee watermeloenen op te laden (waarom?), de andere keer om spullen af te geven of aan de kant van de weg af te zetten. Naast ons zat een man met een vogelkooi op zijn schoot. Kort na zonsopgang gaan de eerste mannen al naar het onafhankelijksplein in Paramaribo met hun geliefkoosde, kostbare zangvogel. Hier worden wedstrijden gehouden. Deze man had een picolet in zijn kooitje. Dit kleine zwarte vogeltje kost het minst, maar een behoorlijke zangvogel kan al een paar honderd euro kosten. Vinken, gelebeks en twatwa's zijn duurder, deze kunnen zelfs oplopen tot enkele duizenden euro's. De Surinaamse man tut heel wat af met zijn zangvogeltje. Ook deze gast bleef zijn kleine vriend geruststellend toe tsjirpen tijdens de reis.
In de middag weer terug in 'ons' huis waar onze 'leenhond' met smacht stond te kwispelen. Hij komt telkens dichterbij en begint aan ons te wennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
