De Heilige plaats van India

Wat een treinreis gisteren zeg, geweldig maar vermoeiend, helaas stonden we vandaag half 5 weer naast ons bed, geen medelijden met ons, want het wordt een grootse ervaring.
Varanasi ligt aan de Ganges, de heilige rivier. We stappen bij het rijzen van de zon in een houten boot om er zacht deinend langs de oever te varen. Het was die tijd al een gekrioel van badende en biddende mensen. Bontgekleurde sari' s, witte gewaden, veel met de autentieke drietand geverfde shadoes (helige mannen) dompelen zich onder in dit heilige water, niet denkend aan al die lijkverbrandingen die hier ook plaatsvinden, of de riolering die hier op uitkomt.
Het was machtig om naar te kijken, hoe belangrijk is de godsdienst in het leven van een Hindoe.
Na het boottochtje mchten we naar de
gaths, dit zijn de crematieplaatsen. Hoewel ik een vrouw ben, mocht ik toch dichterbij komen. Het is hier de regel dat vrouwen weggehouden worden bij de crematies omdat ze te emotioneel zijn. Dit is niet goed voor de ziel van de overledene. Echter, ik was geen familie. De stapel hout met het lichaam in doeken gewikkeld er tussen in maakt toch wel indruk. Vanavond gaan we naar de rituele lijkverbranding.
Verderop worden de asresten goed bekeken om het as en de eventuele waardevolle spullen uit te zoeken.
In het centrum van deze oude stad was het even slikken, veel bedelaars die al strompelend om een roepie smeken en wat me op viel was dat veel bedelaars, en ook kinderen, een ledemaat missen. Nu weet ik dat het hier voorkomt dat bij kinderen iets wordt weggehaald, gewoonweg omdat een stompje er zieliger uitziet en dus meer opbrengt. Tja, dat maakt het allemaal nog een beetje grimmiger.
Ik merk dat ik er een beetje genoeg van heb al dat getouwtrek aan je, zelfs de verkopers kregen in deze Heilig der Heilige plaats (heiliger kan het hier niet) ruzie met elkaar. De ene sloeg met een fluit, en de ander ging er van door. Het lijkt bijna een kinderlied, maar het zag er echt niet best uit.
Vanavond nogmaals de boot, in de Ganges op en morgen alweer super vroeg de bus in. Een lange rit naar Nepal. Het is 11 uur in de bus, maar zoals wij steeds vragen....Indian time??? Dat betekent dat het veel langer duurt omdat de wegen redeljk, en slecht, en weg zijn.
Maar we gaan eindelijk naar Nepal!