Smekende kindersnoetjes en dierenleed

Ik vind India geweldig. Van tevoren veel verschillende ervaring gehoord, maar dit is wat ik mee heb genomen: India is een groot toneelspel, wanneer je er van wilt genieten, moet je meespelen.
En dat is wat we doen. Het is prachtig, de kleuren komen met een razend tempo je netvlies opgedonderd dat je er gewoon vrolijk van moet worden.
Het enige waar ik maar niet aan kan wennen zijn die smekende kindersnoetjes, handje bewegend naar hun mondje om wat eten af te troggelen. Kindjes met gescheurde, smoezelige lappen om hun heen, haren zo vies en in de war, dat het moderne dreadlocks lijken. Je ziet op veel plaatsen dat kinderen met pincetten elkaars haren nakijken en elkaar ontdoen van luizen en neten. Hartverscheurend. Geven is in stand houden, een kind levert namelijk bedelend meer op, dan dat het naar school gestuurd wordt. Gisterochtend zagen we aan de kant van de straat een lichaam liggen onder doeken, wachtend op een crematie. Als die al komt, anders wordt het in de rivier gedumpt. Geen wonder dat wij alles met gesealde flessen water doen!!Het dierenleed is ook zoiets, er worden met stokken naar honden geslagen en ze worden op zij geschopt, de olifanten worden hardhandig geprikt net zoals de kamelen. De enige die het hier eigenlijk als dier goed heeft zijn de apen en de koeien. Een koe kan gewoon op straat gaan liggen zonder kans dat zij overreden wordt. Een koe is heilig omdat men hier gelooft dat hij de overledene aan zijn staart omhoog leidt naar het hiernamaals.
Dat is ook een kant van India niet vergeten mag worden.