Phnom Pehn

Een lange busrit in een bus gedeeld met de lokale bevolking, dat is dan weer wel leuk. Minder is dat het 7 uur duurt voordat ik bij plaats van bestemming sta, maar het landschap verandert langzaam. Na de grensovergang van Vietnam naar Cambodja zie je een groot verschil. Houten huizen zijn allemaal op palen gebouwd, het ziet er armer uit en op de veerpont zie je bedelende kinderen op smoezelige blote voetjes. Vrouwen met baby's op hun arm, gehandicapt of niet, komen om een Riel vragen. Pnom Pehn is een grote stad, maar zeker niet zo groot en druk als Saigon. Hier leven 4 miljoen mensen. We zien al snel het paleis waar de koning is opgebaard, zijn uitvaart gaat drie maanden duren, wat je allemaal op groot scherm kunt volgen. Aan de waterkant zie ik op veel plekken drommen mensen samen airobics doen. Je kunt meedoen voor 25 dollarcent. Geweldig gezicht, maar volgens mij erg zwaar in die drukkende hitte. Het is hier over de dertig graden, met een vochtpercentage van 96 procent. Dan haal je wel ff adem.
Het Nawin hotelis weer vriendelijk en rustig. de kamers zijn verkoeld dus we slapen heerlijk.
Eerste kennismaking met Cambodja is zeer positief. En vooral na een avondritje in de tuktuk.