trillende toeristen in Tarantulaland

Ik heb een reisdag va een uurtje of 8 met de bus om terecht te komen in Siem Reap. De gids belooft ons regelmatig uit te stappen. En zo geschied, al snel staan we aan de kant van de weg om lotus bloemen te kopen, tenminste het hart ervan, wat ichtgroen van kleur is, ietwat kegelvormig en op de bovenkant kleine gaajes. Wanneer ik daar met mijn vinger in graaf kom ik een pit tegen die ik weer kan pellen. Een wit glad zaadje komt tevoorschijn wat een beetje smaakt naar zonnepitten. Natuurlijk ook nog genoten aan de waterkant van de volop in bloei staande lotusbloemen. En dan stap ik wederom uit de bus. Het is er druk, hier en daar hoor ik een kreet van schrik of zenuwachtig gegiechel, en ik krijg een tarantula op mijn schouder gezet. Je weet wel, die grote harige vogelspinnen. Ik denk nog even dat deze wel niet zullen bijten, maar weet ik ook dat ik midden in een gebied sta waar ze volop te vangen zijn. We lopen wat verder en dit is een klein plaatsje waar je gefrituurde kleine vogeltjes, grote torren, meelwormen, kikkers enz kunt snacken. Ik begeef me dan maar meteen naar de mand met gefrituurde vogelspinnen en koop er eentje om op te peuzelen. Maar met de pootjes beginnen, het kraak een beetje, en het kauwt erg krispy. Waar smaakt het naar? Tja, naar tarantula zal ik dan maar zeggen. We rijden verder,ik controleer voordat ik de bus stap of ik wel alle pootjes tussen mijn tanden vandaan heb gepeuzelt want dat ziet er ook zo raar uit. Na weer een flinke rit stoppen bij beeldhouwdorp. Hier staan volop kraampjes met grote en kleine beeldhouwwerken. vooral boeddha's voor de tempels. Knap werk. Het hele dorp ligt zo ongveer onder een filmpje van grijs gruis van het hakken. De lunch nuttigen we aan het water, of eigenlijk, op het water. Ik loop over een wiebelige loopplank naar kleine hutjes op palen die allemaal een klein terrasje op het water verbergen. Rieten dakje, hangmatje en het eten. Helemaal goed. Voordat we in Siem Reap terecht komen varen we naar een floating village. Hier wonen talrijke gezinnen op het water en komen in het natte seizoen bijna niet aan land. Op hun boot kweekt men groente en houdt men varkens. Wanneer het meer droogvalt dan worden de boten klein boerderijen en gaat met spullen op het land verbouwen. Slimme gasten die Cambodjanen. De boten zijn veelal zelf onderhouden op geniale wijzen. Raampjes die met touwtjes geopend kunnen worden, loopplanken die eigenhandig kunstig verstevigd zijn.
Hergebruik op en top. Aan de waterkant staan veel huizen op palen gebouwd in het water. Als je denkt da het hie rustig wonen of varen is dan heb je het mis. Alle boten die er varen, en dat zijn er op het moment wat, lopen op dieselmotoren dus van alle kanten sputtert en bromt het. Ook zie ik hier en daar nogal dikke zwarte rookpluimen it de boten komen. 's Avonds komen we eindelijk in Siem Reap aan, de plaats van Ankor City, een groot tempelcomplex.