Kathmandu

Oh wat hebben we heerlijk geslapen in hotel Harati. Het ligt precies tussen Thamel en Durbar Square in, dus volop beweging. Overdag is het hectisch, wederom veel riksjarijders, taxi's en fietsers al toeterend om de beste rijplek te krijgen. 's Nachts echter zijn de straten van de blaffende honden en degene die geen woonplaats hebben. Zij struinen de opgeveegde afvalbergen af om te zoeken naar voor hen waardevolle spullen.
We bezoeken vandaag een aantal plekken die je moet hebben gezien, het gangbare dus:
Paspatunath, de plek van de heilige mannen, Sadhoes genoemd. Zij hebben een drietand op het voorhoofd getekend, het teken voor drievoudige eenheid: schepper-handhaver-vernietiger. Ze wijden hun leven aan Shiva, de Hindoegod van vernietiging en vernieuwing. Behalve rotsen, plaatsen en dieren kunnen mensen dus ook heilig worden. Wanneer je kiest voor een leven bestaande uit ontberingen: weinig bezittingen, verbroken familiebanden, geen huis, geen sex, ze beoefenen yoga en hebben allerlei magische rituelen om met de goden in contact te komen. Dit is voor ons al ondenkbaar maar zij leggen zich een bepaalde zelfkastijding op, die zeer extreem kan zijn in onze ogen. Gewichten aan hun penis, voortaan op een been staan, of blijven zitten en de Sadhoe die wij hebben zien lopen knelde zijn polsen af met touw. Deze zelfkastijding bevrijdt hen van de illusie van de materilae weeld. Onze Sadhoes doen het blijkbaar rustiger aan, de enige zelfkwelling die de meeste zich opgelegd hadden is het roken van weed en hingen ietwat stoned rond op hun sokkeltje van een tempel. Ze geven verlichting, en inderdaad, toen ik een foto nam voelde ik het meteen, verlichting in mijn portomonnee, maar toch een mooi gezicht. Even verder lopen door de straatjes en je komt de gahts tegen, we stonden vlakbij een crematie. Het lichaam werd ritueel gewassen om alle zonden te laten verdwijnen, bij de rivier die in verbinding staat met de Ganges, ook heilig water dus. Een drukte van jewelste, mannen al blazend op een schelp, wat een somber donker geluid voortbrengt en de vrouwen al jammerend om het lichaam. Bij de uiteindelijke crematie bleven vrouwen en kinderen achteraf staan.
Boudhanath, de grootste stoepa van Nepal. In de stoepa liggen relikwien van Boeddha. Je loopt met de klok mee de stoepa om al draaiend aan alle gebedsmolentjes die een licht ratelend geluid geven.