Dek zwabberen

Lekker vroeg wakker geworden van het kabbelende water tegen onze kajuit, wat heerlijk zeg. Na een douche weer genieten op het dek, waar volop gezwabberd werd. Trossen los en varen weer. Tijdens het, alweer geweldig verzorgde ontbijt, kunnen we nog genieten van alle rotsparijen in de meest bizarre vormen. Onvoorstelbaar dat het overeind kan blijven staan. Nog altijd worden er grotten ontdekt.
Rond half 11 stappen we weer op de bus om de rit terug naar Hanoi te maken. Onderweg stoppen we bij een organisatie waar kinderen en jongeren worden opgevangen die gehandicapt zijn geraakt door de Agent Orange. Tenminste, zo is het opgezet, ook slachtoffers van landmijnen kunnen daar komen werken. Zij borduren, schilderen en maken allerlei spullen voor de verkoop. Landmijnen is in Vietnam nog steeds een probleem. Velen zijn opgeruimd, maar ook velen zijn gevonden doordat ze afgegaan zijn waardoor gewonden zijn gevallen. . Een weg die veilig lijkt, kan na de bijna jaarlijkse overstromingen weer onveilig zijn gewoonweg omdat de mijnen dan kunnen verschuiven. Meer oorloggeschiedenis komt nog tijdens deze reis.
Aangekomen in Hanoi gaan we nog shoppen en inkopen doen voor in de nachttrein. Die pakken vanavond om 23.00uur en volgens schema komen we de volgende dag aan om 10.00 uur in Hue.