Jungletocht Punjen

Om half 6 komen we aan bij een klein stationnetje Ban Pin waar Dwaila ons op staat te wachten om ons naar haar Punjen hide-away natuurresort te brengen. We betrekken daar een blokhutje inclusief veranda met uitzicht op een klein beekje. We zitten midden in de jungle met alle geluiden om ons heen die daarbij horen. Na een ontbijt gaan we met twee gidsen op pad, de jungle in. Al snel sluit een derde gids aan. Daar waar wij al strompelend en moeilijk klauteren van steen naar rots, wandelen deze drie op hun crocks soepel over de, in hun ogen aanwezige paden. Om het ons nog moeilijker te maken rennen de honden heen en weer en duwen even hun snuit tegen ons aan op de lastigste stukken. We steken beekjes over en na een tijd komen we op onze picnic plaats. Hier gaan de mannelijke gidsen vissen met een zelfgebouwde harpoen. Door de duikbril turen ze naar de vis en schiet de speer af. Opbrengst is enkele kleine visjes die in bamboe gekookt worden. Ook de rijst gaat in bamboe en wordt in het vuur gezet. De tafel wordt gedekt van bananenbladeren en ook onze bordjes zijn een stuk blad. Bij het afsnijden van de bladeren heeft onze gids een grote vleermuis over het hoofd gezien, die dus meegedekt is. Na even gelegen te hebben tussen het eten had hij er genoeg van en schiet weg.
We genieten van het groot aantal vlinders wat rondfladdert, de een nog kleurrijker dan de ander en luisteren naar het getsjirp van allerlei vogeltjes. Om ons heen is alles groen, groener en groenst en de ene boom nog weelderiger dan de andere.
Wanneer we terugkeren bij onze blokhut staan twee dames voor ons klaar om ons een welverdiende massage te geven. Ik heb ooit eens geroepen dat ik nooit meer een Thaise massage wil maar vooruit. Zij roept lelax lelax en ik geef me er maar aan over. Ik lelax....... Zij duwen met vingers, handen, ellebogen, knieën en voeten in rug, been, arm en leggen al mijn ledematen daar waar ze helemaal niet behoren te liggen. Ooit zei iemand eens: wanneer je tijdens de bevalling het niet meer trekt, komt het kind. Wel, het enige verschil nu is dat ik er niets voor terug krijg. Wat een ellende. Aan mijn lijf geen Thaise handjes meer.