Nakhon Pathom

In alle vroegte in de auto op naar Nakhon Pathom. We zijn met zijn tweeën in de groep + gids en chauffeur. Vanwege de mopmop (wegversperring) duurt het even voordat we daadwerkelijk Bangkok uit zijn. Maar het lukt. Alles gaat voorspoedig, mooi meegenomen is dat de wegen vrij leeg zijn, iedereen houdt rekening met de shut down. We stoppen onderweg bij een shedi. Een shedi is wat in Nepal een stoepa genoemd wordt. Een stoepa is bolvorming en de shedi heeft de vorm van een tafelbel. Hij is groot, goudkleurig en wanneer je goed kijkt ingelegd met mozaïek. In de shedi's en stoepa's liggen relikwieën opgeslagen van Boeddha. Dit is een stukje bot, of haar. Nu ik er over nadenk zijn er wel heel veel stoepa's en shedi's.... Zo'n lichaam is toch een keer op. Waarschijnlijk mogen er ook andere heilige zaken liggen. Veel monniken komen hun eten halen. Hier in Thailand eten de monniken twee keer per dag. Het eten wordt aan hen geofferd. Het boeddhisme is een echte levensovertuiging. Alles draait om riten. Olie over vuur gooien, maar niet zomaar, eerst drie keer rond draaien met de lepel, wanneer er een bepaald muziekje gespeeld wordt door de straten dan is het oppassen geblazen, wanneer je de zang hoort sta je stil, en denkt eerbiedig na. Zou iets zijn in Nederland, wanneer "de W van Willem" gedraaid wordt, leggen we alles stil, lijkt me wel iets. Daarna moet je naar de staande Boeddha om te bidden waarna je weer je gang kunt gaan. Iedere man is een bepaalde periode in zijn leven monnik. Tijdens deze periode worden alle aardse zaken afgegeven en zijn je enige bezittingen en bedelnap en een rood kleed. Hier kom je ook veel amuletten tegen, je kunt het zo gek niet bedenken of het brengt je geluk. Konijnenpootjes, afbeeldingen van de koning versierd met glimmende kralen, fallussen die aan een ketting hangen, als bedel of als beeldje. Wanneer je wrijft over deze amuletten brengt het je geluk. Hoewel het wrijven over al die fallussen mij weer een ander beeld geeft.... De enige die een gelukzalig moment beleeft is de man die achter de fallus loopt. Maar goed, dat terzijde.
Na de shedi komen we bij Damnoen Saduak. Dit is een floating market. We laten ons er doorheen peddelen en af en toe worden we heen en weer geschud door een longtailboat die hard langs komt varen. We kijken en genieten van de bedrijvigheid. De kooplui handelen wat af. Wij houden het bij een bordje verse mango. Vanaf het water kun je goed zien hoe men hier leeft aan het water maar zeker ook met het water. Na de markt bezoeken we een pottenbakkerij en een grot. Tja, de grot. Veel stalagmieten en tieten. Helaas is alles een grote poppenkast met de verkleurde lampjes gericht op dit mooie natuur fenomeen. Overigens is deze grot bloed en bloed heet. Langs het weggetje naar de grot toe, zien we een verdwaalde aap. Hij kijkt naar de auto. Ik zie hem denken, en ja hoor, tijdens onze tocht door de grot, heeft hij op twee vingers gefloten om de rest van zijn groep te roepen. Op de weg terug zien we tientallen makaken, jong en oud aan de kant van de weg, maar ook op de weg wachten totdat degene die heen gaan, ook weer terug komen. Onze auto rijdt wat trager en alle apen kijken smekend de auto in al bedelend om iets te eten. Hoezo wild life?