Nalezen, het ontstaan van Milaan

Milaan wordt verondersteld rond 600 v.Chr. gesticht te zijn door Noord-Italiaanse Kelten, de Insubres, wier hoofdstad het was. In 222 v.Chr. namen de Romeinen het in. In 313 verkondigde keizer Constantijn er het Edict van Milaan. Onder de Romeinse keizer Theodosius I was Milaan enige tijd hoofdstad van het West-Romeinse Rijk. In 452 werd Milaan door Attila en zijn Hunnen geplunderd. Eind 5e eeuw stichtten de binnengevallen Ostrogoten hun rijk in de regio. In 568 deden de Longobarden hetzelfde. In de 11e eeuw leidde Milaan andere steden tot semi-onafhankelijkheid van het Heilige Roomse Rijk. Bij de uitbraak van de pest, de 'Zwarte Dood' (waardoor één derde van de bevolking van Europa omkwam) werden huizen waarin de pest heerste samen met de bewoners dichtgemetseld. Hierdoor is Milaan als enige stad in Italië en omstreken gespaard gebleven van de pest. Gedurende de Renaissance werd Milaan geregeerd door hertogen van de families Sforza en Visconti, die kunstenaars als Leonardo da Vinci en Bramante in dienst hadden. In 1500 namen de Fransen onder Lodewijk XII de stad in. Daarna werd het door Spanje en later Oostenrijk overheerst. Na de napoleontische tijd werd Milaan één van de belangrijkste centra van het Italiaanse nationalisme. In 1859 bevrijdden de Piëmontezen Lombardije met hulp van de Fransen. Twee jaar later was het koninkrijk Italië een feit.
In de 20e eeuw vestigden duizenden immigranten uit het arme zuiden van Italië zich in Milaan op zoek naar een betere toekomst. Dit gaf Milaan een multicultureel karakter