Dolfijnentocht en plantages

Vandaag gaan we met een boot mee de Surinamerivier op vanaf de pier in Leonsberg. Een tentboot (een bootje met een dakje) brengt ons naar de samenvloeiing van de Surinamerivier en de Commewijnerivier. Na een tijdje varen spotten we de kleine dartelende Amazonedolfijn, een klein soort met een roze buik. Het is best wel opwindend om ze te zien spelen in de golven van de boot. Alsof ze indruk op ons willen maken proberen ze de hoogste buitelingen te maken. Na een uurtje dobberen meren we aan bij de plantage Johanna en Margaritha. Johan Knoffel begon een plantage in 1745 naast Frederiksdorp en werd al snel groter. De nieuwe plantage noemde hij Johanna en Margaretha, naar kinderen die hij bij zijn slavin Grietje verwekte. Rond 1900 is alles aan de staat verkocht voor huisvesting van immigranten en werd dit een rijstpolder. Door deze nieuwe inwoners ontstond er het dorp. Javaanse en hindoestaanse inwoners leven van landbouw, veeteelt en visvangst. We lopen door het dorpje over de communicatie, het pad dat langs de rivier loopt, tussen de plantages door. Het is er rustig, af en toe komt er een brommertje langs. We kunnen genieten van de laagvliegende, grote vleermuizen die recht op je af komen, zelfs de gids wappert met zijn handen voor zijn hoofd. We eten een roti, en gaan bij het pikkedonker weer op de boot terug naar Leonsberg.