Vandaag worden we opgehaald door een eigen chauffeur. Iedere keer weer een verrassing wat je krijgt. Een oude kaaibak die 100 door de bebouwde kom sjeest en een vette bumperklevers is, of iemand die zijn familie meeneemt en rustig rijdt. Deze morgen staat een vader met zoontje van een jaar of twee op ons te wachten. Ik sjucht van opluchting want die van gisteren heeft me een maand van mijn leven gekost. Het is 45 min rijden naar Bang Pang pier vanwaar onze speedboot ons naar Koh Yoa Yai brengt. De Phang Nga baai is mooi, enkele rotspartijen en natuurlijk DE rots van James Bond. Koh Yoa Yai is een eiland van ongeveer 20 vierkante kilometer, klein dus. Er wonen voornamelijk moslims en er zijn rijstvelden, rubberplantages en er worden cashewnoten verbouwd. Yoa Yai resort is een klein resort. De bungalows van hout gecombineerd met gevlochten bamboe op palen hebben een ventilator, douche en toilet. Het is eigenlijk een klein paradijs. We wandelen langs het strand, genieten van de krabbetjes die voor ons uit vluchten en de (er is vast een naam voor) wandelende vissen. We hangen wat in de hangmat, liggen op het ligbed en doen helemaal niets. Tja, een mojito drinken. En ach, omdat het toch op mijn bucketlist staat: een massage op een ligbed met langzaam wapperende gordijnen er om heen aan het randje van een strand. Een oliemassage moet toch geen pijn kunnen doen? En trouwens, alle knopen in mijn nek, hals en rug hebben ze er inmiddels wel uitgedrukt. Welke smaak olie? Jasmijn natuurlijk! Wat een genot, de zee op de achtergrond, zacht knedende handen over je rug, benen en armen, beter kan een mens het toch niet hebben?
En dan, eten maar weer? Dit keer grote Prawns van de barbecue met chilisaus. Gewoon vers uit de zee, eten aan het strand met de ondergaande zon. Wij hebben het uitzonderlijk goed.